گفت و گویی با اسماعیل نجفی

به گزارش خراسان شمالی بسیت: جانباز کسی است که در راه کیان و شرف و دین به دفاع می‌پردازد و علی‌رغم کوشش‌هایش در حفظ جان، به اراده الهی بخشی از پیکر خویش را ازدست‌داده و به دوست می‌دهد، اسماعیل نجفی سال 1351 در شهرستان راز چشم به جهان گشود او اولین بار در سال 1365 و هنگامی که 14 سال بیشتر نداشت از طریق بسیج برای شرکت در عملیات کربلای 5 به جبهه اعزام شد و زمانی که خبر شهادت دوستش را شنید همراه برادرش به بجنورد باز می گردد و مجدد در سال 1366راهی اهواز میشود و دوره آموزشی را در آنجا می گزراند و پس از 45 روز به ماموریت می رود و در عملیات کربلای 10 زمانی که قصد نفوذ به خاک عراق را دارند با خمپاره ای مواجهه می شوند، ایشان ادامه می دهد: من دفعه اول مجروحتیم که موج انفجار شدید خورد بهم ،توی چادر های بیمارستان به هوش آمدم بعدش بلافاصله از آنجا فرار کردم زیرا می خواستند مرا برگردانند عقب وارد خط مقدم که شدم شلوغ شد و دوباره مجروح شدم و جراحتم به حدی بود که مرا به عنوان شهید به تهران اعزام کردند و دو سه روزی در سردخانه بودم که پرستاری برای نوشتن تاریخ شهادتم می آید و وقتی می بیند پلاستیک عرق کرده است و من زنده ام مرا سریع به بیمارستان امام حسین تهران اعزام می کنند و با انجام عمل های سخت راهی انگلستان شدم تا ترکش های مانده در چشمانم را خارج کنند که امروز هر دو چشمانم را برای رضای خدا و خاک کشورم فدا کردم. این ایثارگر فداکار در ادامه افزود: پیامم به دانش‌آموزان بسیجی این است که باید طوری برنامه‌ریزی کنند که هر چه می‌خواهند را درست یاد بگیرند و باید الان وقت بیشتری صرف کنند زیرا که کشور در امنیت کاملاست؛ همواره مراقب اسلام و ایمان خود باشند و با دل و جان از آن پشتیبانی کنند. 

انتهای پیام/